Serdecznie zapraszamy na wystawę indywidualną dr Magdaleny Janus w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie

28.06 – 14.08.2022 - wystawa (czynna w godzinach otwarcia muzeum)
30.06.2022 CZWARTEK godz.18.00 – wernisaż
07.07 CZWARTEK godz. 10.00 i 09.07 SOBOTA godz. 11.00 – Wprowadzenie do świata pranajamy / praktyka, oprowadzanie kuratorskie

Autorka i kuratorka: Magdalena Janus / megjanus
Pranajama – mentoring i konsultacje: Konrad Kocot

Praca badawcza realizowana w ramach urlopu naukowego na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Sztuki Mediów

Projekt pod Patronatem Stowarzyszenia Jogi Iyengara w Polsce

Realizacja wspiera SAVE SOIL globalny ruch na rzecz ratowania gleby, zainicjowany przez Sadhguru, Let's make it happen!

ŻYCIODAJNE TCHNIENIE ZACZERPNIĘTE Z METODY B.K.S. IYENGARA

Oddech jest życiem, więc sztuka wyważonego, przemyślanego, pozbawionego łapczywości oddychania jest modlitwą wdzięczności, którą ofiarowujemy samemu życiu.

Joga światłem życia, B.K.S. Iyengar, wyd. Galaktyka, Łódź, 2006, str. 66

Wystawa jest okazją do wyrażenia podziękowania za metodę i praktykę B.K.S. Iyengara, za jej spływające dobro, które nigdy mnie nie zawiodło.

Życiodajne Tchnienie to Prānāyāma, spoiwo scalające fizyczność z duchowością, to sztuka rytmicznego, kontrolowanego oddychania w jodze. Za jej pośrednictwem stopniowo stajemy się obserwatorami odkryć wykraczających daleko poza nazwane. Prānāyāma pobudza dwa rodzaje energii, słoneczną piṅgalā-nāḍī i księżycową iḍā-nāḍī, które krzyżują się w czakrach, położonych wzdłuż środkowego kanału ṣusumṇā-nāḍī, energii ognia. Precyzyjne techniki sztuki oddychania w jodze, jak pisze B.K.S. Iyengar, umożliwiają właściwy, obfity pobór tlenu, co powoduje, zachodzące w całym ciele, subtelne zmiany chemiczne. Dzięki nim następuje regulacja, ale i wzmocnienie przepływu Prāṇy, rozumianej jako siła tworząca, chroniąca i niszcząca. Prāṇa jest bytem i niebytem jednocześnie, przenika wszelkie formy materii. Wnika w nasze ciała składające się z pięciu elementów, przenikając kolejne powłoki świątyni naszych wnętrz.

Zmierzenie się z takim fenomenem, jakim jest oddech, a następnie badanie możliwości transferowania subtelnych doznań z ciała na sztukę mediów to wyzwanie twórcze, które wymaga podążania za organicznością. Nie definiowania, nie ograniczania, ale przyzwolenia sobie na intuicję i sensualność... Uwidocznienie zaś tych przeżyć za pośrednictwem estetycznych środków wyrazu i ekspresji artystycznej pozwala na większy wgląd w warstwy ludzkiej egzystencji i ich kontemplacji.

słuchanie oddechu poczuć
słuchanie ciała
wciągające, niepojęte arcydzieło
formy, techniki i przedłużenia narzędziem dłoni
uwolnienie gestu 
odciśnięcia uruchomionych obszarów
ujęta natura wrażeń w zapisanych śladach kreacji
przenikające się, odmienne w specyfice i tworzywie sieci
zebrane faktury dotykanych tkanek
odgadnięte kolory, dźwięki wibracji
cudowność organicznych znaczeń
tętnią, wibrują, rezonują...

Ekspozycja jest hołdem dla oddechu i refleksją o człowieku, jego konstrukcji, głębi i wspaniałości. Jest podróżą wewnętrzną prowadzoną przez poszczególne pranajamiczne techniki, w zalecanej przez B.K.S. Iyengara kolejności przyswajania.

Wystawa zawiera intermedialne artefakty, częściowo powstałe z upcyklingu. Składa się z osiemnastu dysków o średnicy ok. 100 i 45 cm oraz form wolnostojących. Zaprezentowane obiekty wykonane są z różnych materiałów, na pograniczu odmiennych metod plastycznych. Całość dopełniona jest tekstem, który prowadzi widza wiążąc w przepływie, kolejne etapy drogi wtajemniczenia. Ostatnia praca połączona jest z formą wideo.

Wystawie towarzyszy spotkanie Wprowadzenie do świata pranajamy / praktyka, oprowadzanie kuratorskie, które jest szansą dla pogłębienia tematu wystawy i prezentowanych prac.

Zapraszam serdecznie na wystawę i do oddechu.

Dokumentacja projektu – link

namaskaram, meg janus